İslamiyet Öncesi Türk Edebiyatı - Sözlü Gelenek
İslamiyet öncesi dönem "Destan Dönemi" olarak da bilinir çünkü destanlar bu dönemin en önemli ürünleridir. Bu dönem sözlü ve yazılı olmak üzere ikiye ayrılıyor.
Sözlü edebiyatın özellikleri şunlar: Anonimdir, kam, baksı, ozan, şaman gibi sanatçılar tarafından söylenir. Bu sanatçılar aynı zamanda hekim, hakim ve büyücülük yapar, toplumda çok saygındırlar. Kopuz adlı çalgıyla şiirler söylenir, müzik ve edebiyat iç içedir.
Nazım teknikleri olarak yarım kafiye, redif, dörtlük nazım birimi ve 7-8-11'li hece ölçüsü kullanılır. Konular genellikle aşk, sevgi, kahramanlık, savaş ve ölüm etrafında döner.
Bu dönemin dört ana türü var: Koşuk (sığır törenlerinde söylenir, aşk ve kahramanlık konulu), Sagu (yuğ törenlerinde söylenir, en eskisi Alp Er Tunga sagusudur), Destan (epik şiirler, mitolojik öğeli) ve Sav (özlü sözler, atasözlerinin anası).
💡 Hatırla: Bu dönem anonimdir çünkü sözlü gelenekte şairlerin isimleri unutulmuş!