Periyodik Özellikler
Atom yarıçapı, çekirdek ile en dıştaki elektronlar arasındaki uzaklıktır. Periyodik tabloda soldan sağa gidildikçe atom yarıçapı küçülür, çünkü çekirdek yükü artar ve elektronları daha güçlü çeker. Periyot arttıkça atom yarıçapı büyür, çünkü yeni enerji seviyesi eklenir.
Van der Waals yarıçapı, etkileşim halindeki iki atom çekirdekleri arasındaki uzaklığın yarısıdır. Metalik yarıçap ise metal atomların çekirdekleri arasındaki uzaklıktır. Bir atom elektron verdiğinde iyon yarıçapı küçülür, elektron aldığında ise iyon yarıçapı büyür.
Metalik aktiflik, atomların elektron verme eğilimidir ve atom yarıçapı ile doğru orantılıdır. Ametalik aktiflik ise elektron alma eğilimidir ve atom yarıçapı ile ters orantılıdır. Periyodik tabloda soldan sağa gidildikçe metalik aktiflik azalırken, ametalik aktiflik artar.
Dikkat: İyonlaşma enerjisi, temel haldeki nötr bir atomdan bir elektronun koparılması için gereken enerjidir. Atom yarıçapı küçüldükçe iyonlaşma enerjisi artar. Bir atomdan ilk elektronu koparmak kolaydır, ancak ikincisini koparmak daha zordur.
Elektronegatiflik, kovalent bağdaki elektronları kendine çekme yeteneğidir. Atom yarıçapıyla ters orantılıdır (soy gazlar hariç). Periyodik tabloda soldan sağa gidildikçe artar, yukarı çıktıkça artar. Flor en elektronegatif elementtir, ancak klor elementi flor kadar elektron ilgisine sahip değildir.