Vektörlerin Temel Özellikleri ve İşlemleri
Vektörler, sayı doğrusunda çizilirken genellikle orjinden başlar. Bir vektörün önüne eksi (-) işareti geldiğinde sadece yönü değişir, büyüklüğü aynı kalır. Büyüklüğü ve yönü aynı olan vektörlere eşit vektör denir. Büyüklüğü aynı fakat yönleri zıt olan vektörlere ise ters vektör denir.
Vektörleri toplarken kullanabileceğimiz iki temel yöntem vardır. Uca uca ekleme yönteminde, bir vektörün bitişine diğerinin başlangıcını ekleriz ve başlangıçtan bitişe çizilen doğru bileşkeyi verir. İki vektör üst üste geliyorsa bileşke sıfırdır. Paralelkenar yönteminde ise, vektörlerin başlangıç noktalarını birleştirir ve karşılarını tamamlayarak bir paralelkenar elde ederiz. Başlangıçtan köşegene çizilen doğru bileşke vektörü verir.
Bileşke vektörün büyüklüğünü hesaplamak için R² = K² + L² + 2KL·cosα formülünü kullanabiliriz. Yönleri aynı olan vektörler toplanır ve bu, bileşkenin alabileceği maksimum değerdir. Yönleri zıt olan vektörler çıkarılır ve bu, minimum değeri verir. Bileşenlere ayırma işleminde ise bileşke verilir ve bunu oluşturan x ve y eksenine paralel vektörler bulunur.
Önemli Not: Açı arttıkça bileşke vektörün büyüklüğü azalır. Bileşke vektör, kendisini oluşturan vektörlerden açısı daha büyük olana daha yakın konumlanır.
Dik koordinat sisteminde işlem yaparken, vektörlerin bileşenlerinin büyüklüğünü Pisagor bağıntısından a2+b2=c2 yararlanarak bulabilirsin. Bir vektörün x ve y bileşenlerini bulmak için açı değerlerini kullanabiliriz: x bileşeni = Cosα·F, y bileşeni = Sinα·F formülleriyle hesaplanır.