Coğrafya Biliminin Tarihi Gelişimi
Dünyayı anlama merakı insanlıkla birlikte başladı! İlk coğrafi düşünürler Mezopotamya, Mısır ve Doğu Akdeniz bölgelerinde yaşadı. Bu dönemde coğrafya basit gözlemler ve betimlemelerden oluşuyordu.
Eratosthenes coğrafya biliminin isim babasıdır. Bu dönemden günümüze ulaşan en önemli eserler Strabon'un "Geographika"sı ve Batlamyos'un "Coğrafya Kılavuzu"dur.
Orta Çağ'da Avrupa'da kilise baskısıyla bilim gerileyince, İslam dünyası coğrafya alanında öncülük yaptı. İdrisi'nin "Kitab-ür Rumandi"si, İbn Batuta'nın "Seyahatname"si ve El Biruni'nin "Kanun el Maksudi" eseri bu dönemin parlak örnekleri.
Not: El Harezmi'nin "Kitab Suret el Arz"ı, İbn Haldun'un "Mukaddime"si ve Kaşgarlı Mahmut'un "Divan-ı Lügat-it Türk" eseri de bu dönemde yazıldı.
Yeni Çağ ile birlikte Rönesans sayesinde Avrupa'da bilim tekrar canlandı. Türklerin Hindistan ve Çin ticaret yollarını kontrol etmesi, Avrupalıları yeni yollar aramaya zorladı. Bu dönemde Bartolomeu Dias Ümit Burnu'nu, Kristof Kolomb da Amerika'yı keşfetti. Türk coğrafyasında ise Evliya Çelebi'nin Seyahatname'si, Piri Reis'in Kitab-ı Bahriye'si ve Katip Çelebi'nin "Cihannüma"sı önemli eserlerdir.