Hücre Teorisi ve Temel Özellikleri
Hücre, canlıların en küçük yapı birimidir. 19. yüzyılda Matthias Schleiden bitkilerin, Theodor Schwann ise hayvanların hücrelerden oluştuğunu keşfederek hücre teorisinin temelini attılar.
Hücreler üç temel özelliğe sahiptir. Birincisi, çoğalma yeteneğidir - hücreler mitoz veya mayoz bölünme ile çoğalırlar. İkincisi, metabolik aktivite gösterirler yani enerji üretip kullanır, büyür ve onarılırlar. Üçüncüsü, çevresel uyaranlara tepki verme yeteneğidir ki bu, canlıların hayatta kalmasını sağlar.
Hücreler iki temel gruba ayrılır: Prokaryot ve Ökaryot hücreler. Prokaryot hücrelerde çekirdek zarı yoktur ve genetik materyal sitoplazmada bulunur. Bakteriler ve arkealar prokaryot hücrelere örnektir. Ökaryot hücrelerde ise çekirdek zarı ve zarla çevrili organeller vardır. Bitkiler, hayvanlar, mantarlar ve protistler ökaryot hücrelere sahiptir.
Bilgi Kutusu: Sadece ribozomlar hem prokaryot hem de ökaryot hücrelerde bulunan ortak organellerdir. Prokaryot hücrelerde ribozom dışında zarla çevrili organel bulunmaz.
Hücre zarı, fosfolipit çift tabakası şeklinde düzenlenmiştir. Hidrofilik (su seven) başlar zarın dış ve iç yüzeylerinde bulunurken, hidrofobik (su sevmeyen) kuyruklar zarın ortasında yer alır. Zarın içine gömülü proteinler, taşıyıcı, enzim ve reseptör olarak görev yapar.