Ünlem İşareti (!) ve Kısa Çizgi (-)
Ünlem İşareti (!) güçlü duyguları ifade eder ve vurguyu artırır.
Sevinç, kıvanç, acı, korku, şaşma gibi duyguları anlatan cümlelerin sonuna ünlem işareti konur: "Ne mutlu Türk'üm diyene!"
Seslenme, hitap ve uyarı sözlerinden sonra ünlem işareti kullanılır: "Ey Türk gençliği! Birinci vazifen; Türk istiklalini, Türk cumhuriyetini, ilelebet, muhafaza ve müdafaa etmektir."
İpucu: Ünlem işareti, alay veya küçümseme anlamı vermek için yay ayraç içinde de kullanılabilir: "Adam, akıllı (!) olduğunu söylüyor."
Kısa Çizgi (-) metinde çeşitli amaçlarla kullanılan işlevsel bir işarettir.
Satıra sığmayan kelimeler bölünürken satır sonuna kısa çizgi konur: "bil-mem"
Cümle içinde ara sözleri veya ara cümleleri ayırmak için kısa çizgi kullanılır: "Küçük bir sürü -dört inekle birkaç koyun- köye giren geniş yolun ağzında durmuştu."
Kelimelerin kökleri, gövdeleri ve eklerini birbirinden ayırmak için kısa çizgi kullanırız: "al-ış, dur-ak"
Arasında, ve, ile, ila, ...-den ...-e anlamlarını vermek için kelimeler veya sayılar arasında kısa çizgi kullanılır: "Aydın-İzmir yolu, Türk-Alman ilişkileri"