Sözcükte Yapı
Türkçe'de bir sözcüğü incelemek istediğimizde önce onun kökünü buluruz. Kökler "der-" (dergiler) ve "top" (toplumsal) gibi sözcüklerin temel anlamlı parçalarıdır. Bir köke eklenebilecek iki tür ek vardır: yapım ekleri ve çekim ekleri.
Yapım ekleri sözcüklere yeni anlamlar kazandırır. Dört türü vardır: isimden isim bir−inci,yok−sul, isimden fiil bas\c−la,hız−lan−, fiilden fiil anla−t,go¨r−u¨s\c− ve fiilden isim dur−ak,bas\car−ı. Sözcükler yapım eki aldıklarında gövde oluşur yor−gun. İki yapım eki almış sözcükler gövdeden türemiş olur yor−gun−luk.
Çekim ekleri sözcüklerin cümle içindeki görevlerini belirler. İsim çekim ekleri (çokluk, iyelik, tamlama, hâl) ve fiil çekim ekleri (şahıs, kip, olumsuzluk) olarak ikiye ayrılır. Örneğin "araba-lar" çokluk eki, "zaman-ım" iyelik eki, "araba-y-a" yönelme hâl ekidir.
Yapısına göre sözcükler üç gruba ayrılır: yapım eki almamış basit sözcükler, en az bir yapım eki almış türemiş sözcükler ve en az iki sözcüğün birleşmesiyle oluşmuş birleşik sözcükler (birkaç, sonuç).
Bilgi Kutusu: Fiilimsiler de yapım eki olarak kabul edilir ve sözcükleri türetirler. Çekingen, evimizden gibi sözcükler yapım eki almış sözcüklere örnektir.