Türk Edebiyatında Şiir Dönemleri ve Şiir Bilgisi
Tanzimat Dönemi Türk şiirinde büyük değişimlerin başladığı bir çağ. İlk dönemde şairler "toplum için sanat" anlayışını benimseyerek halkın sorunlarına odaklandılar, ancak dilde sadeleşme konusunda tam başarılı olamadılar.
Şinasi ve Namık Kemal gibi şairler vatan, hak, adalet, özgürlük temalarını işlerken Aruz ölçüsü kullandılar. İkinci dönemde ise "sanat için sanat" anlayışı benimsenip dil daha ağır ve süslü hale geldi.
Servet-i Fünun Dönemi şairleri Tevfik Fikret ve Cenap Şahabettin gibi isimlerle temsil edildi. Bu dönemde sonet ve terzina gibi Batı kökenli nazım şekilleri kullanılmaya başlandı.
Fecr-i Ati Topluluğu bireysel acıları ve hayal kırıklığını işlerken, Milli Edebiyat dönemi Ziya Gökalp ve Halide Edip Adıvar ile milliyetçilik ve vatan sevgisini hece ölçüsü kullanarak sade Türkçe ile anlattı.
İpucu: Her dönemin sanat anlayışı, dil özellikleri ve konularını karşılaştırarak öğrenmen sınav sorularında çok işine yarayacak!
Şiirin yapı taşları olan uyak türleri de önemli: Yarım uyak tek ses, tam uyak iki ses, zengin uyak üç veya daha fazla ses benzerliği gösterir. Redif ise dize sonlarında tekrar eden kelime veya eklerdir.