Epik ve Satirik Şiir
Epik şiir, destansı özellikler taşıyan şiirlerdir. Konuları genellikle savaş, kahramanlık, yiğitlik ve yurt sevgisidir. Tarihsel olayları coşkulu bir dille anlatır ve dinleyenleri heyecanlandırır.
Divan edebiyatında kasideler; Halk edebiyatında ise koçaklamalar, destanlar ve varsağılar epik şiire örnektir. Bu tür şiirler doğal epik veya yapay epik olarak ikiye ayrılır.
Satirik şiir (yergi), toplumsal düzensizlikleri ve kişilerdeki olumsuz özellikleri eleştirel ve iğneleyici bir dille anlatan şiirlerdir. Bu şiirlerde dalkavukluk, düzenbazlık, makam düşkünlüğü gibi kötü huylar yerilir.
Halk edebiyatında taşlama, Divan edebiyatında hiciv olarak adlandırılan bu türün önemli temsilcileri arasında Seyrani, Kaygusuz Abdal, Şeyhi, Nefi, Ziya Paşa ve Neyzen Tevfik bulunur.
💡 Not: Epik şiirin temelinde toplumsal değerler ve kahramanlık duygusu varken, satirik şiir toplumsal eleştiriyi mizah ve iğnelemeyle birleştirir.