Modernizm ve Postmodernizm
Modernizm, yerleşik ve alışılmış olanı yeni olana tabi kılma, geleneksel olanı yeni olana uydurma eylemidir. I. ve II. Dünya Savaşları, modernizmin ortaya çıkmasında etkili olmuştur. Franz Kafka, Albert Camus ve James Joyce dünya edebiyatındaki önemli temsilcileridir. Modernist eserlerde alegorik anlatım öne çıkmış, şiirsel ve katmanlı bir üslup benimsenmiştir.
Modernist eserlerde bireyin bunalımı, toplumla çatışması, yalnızlığı ve yabancılaşması işlenir. Simge, imge, bakış açısı ve ironi gibi teknikler önem kazanmıştır. Bilinç akışı, iç konuşma ve geriye dönüş gibi anlatım teknikleri sıkça kullanılır.
Postmodernizm ise modernizmi sorgulayan bir akımdır. Bu anlayışta dil bir amaçtır ve dilin olanakları sonuna kadar kullanılır. Amaç olayı anlatmak değil, olayın yarattığı izlenimleri aktarmaktır. Postmodern eserlerde mutlak bir yorum yoktur, okur sayısı kadar yorum vardır ve metin birden fazla sonla bitebilir.
Dikkat: Postmodernizmin "metinlerarasılık" özelliği sınavlarda sıkça sorulur! Pastişte bir metnin biçim ve anlatımı, parodide ise içeriği taklit edilir. Üst kurmaca ise "romanın nasıl oluştuğunun hikâyesi"dir - yazar, kurmacanın içinde başka bir kurmaca olduğunu gösterir.