Türkçenin Tarihi Gelişimi ve Edebi Türler
Tarih boyunca Türkçe farklı kollara ayrılmıştır. Batı Türkçesi (Eski Anadolu Türkçesi, Osmanlı Türkçesi, Türkiye Türkçesi), Kuzey Türkçesi (Kıpçak Türkçesi) ve Doğu Türkçesi (Çağatay Türkçesi) olarak gelişmiştir. Bu dil kolları farklı bölgelerde ve farklı edebiyat ürünlerinin oluşmasına zemin hazırlamıştır.
Dede Korkut Hikayeleri, Türk edebiyatının önemli anonim eserleridir. 15. yüzyılda yazıya geçirilen bu hikayeler, nazım-nesir karışık bir yapıdadır ve Oğuzların hayatını konu edinir. Destandan halk hikayelerine geçiş özelliği gösteren bu hikayelerde sevda, yiğitlik ve olağanüstü varlıklarla mücadele temaları işlenir.
Halk hikayeleri ise anonim özellik taşır ve aşk, kahramanlık konularını işler. Nazım-nesir karışık olan bu hikayelerde şiirler saz eşliğinde söylenir ve destanlara göre daha az olağanüstülük içerir.
Mesnevi de önemli bir nazım biçimidir. Beyit sayısı sınırsız olan mesnevilerde her beyit kendi içinde kafiyelidir (aa, bb, cc...). Aruzun kısa kalıplarıyla yazılan mesnevilerde aşk, kahramanlık ve tasavvuf temaları işlenir.
İpucu: Edebi türleri karıştırmamak için temel özelliklerine dikkat edin! Mesnevide her beyit kendi içinde kafiyelidir ve aşk, kahramanlık konuları işlenir. Dede Korkut ise destandan halk hikayesine geçiş özelliği gösterir.