Ünlem
Ünlemler, duygularımızın anlık tercümanları gibidir. Acı, üzüntü, korku, sevinç ve şaşma gibi aniden ortaya çıkan duyguları ifade ederler. Tek başına kullanıldıklarında tam bir anlam taşımasalar da cümleye güçlü bir duygusal ton katarlar.
Ünlemleri iki ana başlıkta inceleyebiliriz: seslenme ünlemleri ve duygu ünlemleri. Seslenme ünlemleri arasında "ey", "hey", "hişt", "bre" gibi birine seslenirken kullandığımız sözcükler yer alır. Bu ünlemler karşımızdakinin dikkatini çekmek için kullanılır.
Duygu ünlemleri ise "aman", "ay", "tüh", "eyvah", "of", "vah" gibi aniden ortaya çıkan duygularımızı ifade eden sözcüklerdir. Bunlar genellikle kısa ve etkilidir, konuşmamıza veya yazımıza duygusal bir boyut katarlar.
Bazı ses yansımalı sözcükler de ünlem olarak kabul edilebilir: "güm", "pat", "miyav", "çat" gibi. Bu sözcükler de tıpkı diğer ünlemler gibi cümlede duygusal bir etki yaratmak için kullanılır.
Harika Bilgi: Ünlemlerin ardından genellikle ünlem işareti (!) kullanılır, ancak bu zorunlu değildir. Bazen cümlenin sonuna konulan ünlem işareti, o cümledeki ünlemin duygusunu pekiştirir.