Cumhuriyet Dönemi Şiir Anlayışları
Saf şiir anlayışını benimseyen şairler, ideolojik kaygılardan uzak durarak estetik ve biçim mükemmelliğine önem vermişlerdir. Bireysel duyguları öne çıkaran bu şairler, kapalı bir anlatım ve sembolizmden etkilenen bir tarz benimsemişlerdir. Ahmet Hamdi Tanpınar, Cahit Sıtkı Tarancı ve Necip Fazıl Kısakürek bu akımın önemli temsilcileridir.
Toplumsal eğilimi yansıtan şiir anlayışında ise savaş karşıtlığı, işçi hakları ve yoksulluk gibi temalar işlenmiştir. Bu şairler serbest ölçüyü tercih ederek toplumsal mesajlarını doğrudan bir söyleyişle aktarmışlardır. Nazım Hikmet ve Attila İlhan bu anlayışın önde gelen isimleridir.
Milli Edebiyat anlayışını sürdüren şairler, vatan, millet ve tarih konularını işleyerek milliyetçi bir yaklaşım sergilemişlerdir. Halk edebiyatı geleneğini modern bir anlayışla yeniden yorumlayan bu akımın temsilcileri arasında Arif Nihat Asya ve Kemalettin Kamu bulunur.
Not: Garip akımı (I. Yeni), Cumhuriyet dönemi şiirinde devrim niteliğinde bir harekettir. "Şiirde kuralcılığı kırmak" ilkesiyle yola çıkan bu şairler, günlük yaşamı ve sıradan insanları şiire taşımışlardır.
Garip akımı şairleri (I. Yeni) şiirde süslü söyleyiş yerine günlük dili tercih etmişlerdir. Orhan Veli'nin "Kitabe-i Seng-i Mezar" şiirinde olduğu gibi sıradan bir insan olan Süleyman Efendi'yi konu edinip "nasır" gibi sözcükleri şiire dahil ederek şiir dilinde yenilik yapmışlardır. Orhan Veli Kanık, Melih Cevdet Anday ve Oktay Rifat bu akımın öncüleridir.