1980 Sonrası Şiir ve Özellikleri
1980 sonrası şairleri, darbe sonrası toplumsal suskunluk ortamında edebiyat dünyasına girdiler. Bu dönem şiiri, 1970'lerin toplumcu anlayışına tepki olarak doğdu ve şiirde geleneksel birikimi vurguladı.
Bu dönemin şairleri için ortak bir anlayıştan çok, bireysel ve özgün şiir anlayışlarından söz edilebilir. Halk, Divan, İkinci Yeni ve Saf Şiir gibi ayrımlara girmeden Türk şiir geleneğini bütünüyle değerlendirmeye çalıştılar. İmge anlayışlarında uzak çağrışımlara önem vermeleri bakımından İkinci Yeni ile benzerlikler gösterdiler.
Yazko Edebiyat, Üç Çiçek, Şiirati ve Sonbahar gibi dergiler, bu dönemde etkili oldu. İdeolojik kaygılar yerine düzyazıya yaklaşan bir üslupla anlatıma önem veren şairler, hem gelenekten beslendiler hem de yeni arayışlar içinde oldular.
Not: 1980 sonrası şiirinin en önemli özelliği, ideolojiyi şiirde öncelikli bir öge olarak görmemesi ve bireysel üslubu ön plana çıkarmasıdır.
Dönemin önemli temsilcileri arasında Haydar Ergülen, Hüseyin Atlansoy, Enis Batur, Küçük İskender, Sedat Umran ve Hilmi Yavuz gibi isimler bulunur.