İki Önemli Hikâyeci: Sait Faik ve 1940-1960 Dönemi
Sait Faik Abasıyanık (1906-1954), günlük hayattan gözlemlerle hikâyeler yazmıştır. Fakir semtlerdeki insanları, işsizleri ve özellikle denizle uğraşan insanları konu edinir. Durum hikâyesindeki başarısından dolayı Ömer Seyfettin'den sonra dönüm noktası oluşturan yazar kabul edilir.
1940-1960 yılları arasında hikâyede dört önemli eğilim ortaya çıktı: Bireyin iç dünyasını esas alan (Ahmet Hamdi Tanpınar), toplumcu gerçekçi (Orhan Kemal, Yaşar Kemal), modernist (Yusuf Atılgan) ve millî-dinî duyarlılıkları yansıtan eğilimler.
Bu dönemde yazılan önemli hikâye kitapları arasında Ahmet Hamdi Tanpınar'ın Abdullah Efendi'nin Rüyası, Orhan Kemal'in Ekmek Kavgası, Yaşar Kemal'in Sarı Sıcak gibi eserler vardır.
💡 Bilgi: Sait Faik'in hikâyelerinde çocuklara, hayvanlara ve doğaya önemli yer verilmesi, onun insancıl yaklaşımını gösterir.