Destan ve Efsane Türleri
Destan, içerisinde derin izler barındıran ve olağanüstülükler içeren edebi türdür. Destanlarda kahramanların doğaüstü nitelikleri vardır ve olay ile kişiler olmak üzere iki unsur ağırlıktadır. Zaman ve mekân ayrıntılı biçimde anlatılmaz. Destanlar gerçek ve yapay olmak üzere ikiye ayrılır ve genellikle anonim özellik taşır.
Efsane ise gerçek veya hayali şahıs, olay veya yer hakkında gerçek olduğuna inanılarak anlatılan hikâyedir. Efsaneler anonimdir ve kısa anlatılardır. İçlerinde olağanüstü olaylar yaşanır. Dini efsanelere "menkıbe" denir ve bu menkıbelerin toplandığı kitaplara "menakıpname" adı verilir.
Sözlü Edebiyatın belirgin özellikleri arasında anonim olması, koşuk, sagu ve savlardan oluşması bulunur. Doğallık, somut anlatım ve milli özellik taşıması da önemli unsurlardır. Koşuk, şiir ve şölen törenlerinde kopuzla söylenen, aşk, doğa ve yiğitlik konularını işleyen şiirlerdir. 7, 8 veya 11'li hece ölçüsü kullanılır ve nazım birimi dörtlüktür.
Dikkat! Sagu, cenaze törenlerinde söylenen hüzünlü şiirlerdir ve anonim özellik taşır. Nazım birimi dörtlüktür ve 7-8 hece ölçüsü kullanılır.