1595-1700 Yılları Arasındaki Siyasi Gelişmeler
Osmanlı Devleti 16. yüzyılın sonlarından itibaren dış politikada önemli dönüm noktaları yaşadı. 1596 Haçova Savaşı'ndan sonra, 1606'da imzalanan Zitvatoruk Antlaşması ile Osmanlılar Avusturya üzerindeki üstünlüğünü kaybetti. 1639'da imzalanan Kasr-ı Şirin Antlaşması ise bugünkü Türkiye-İran sınırını belirledi.
1669'da Girit'in fethi gerçekleşirken, 1676 Bucaş Antlaşması ile Lehistan'dan toprak kazanıldı. Bu antlaşma, Osmanlı'nın batıda son kez toprak kazanmasını ve en geniş sınırlara ulaşmasını sağladı. 1681'de imzalanan Bahçesaray Antlaşması Osmanlı ile Rusya arasındaki ilk resmi antlaşma olarak tarihe geçti.
1683'teki II. Viyana Kuşatması Osmanlı için bir dönüm noktası oldu. Bu yenilgi Avrupalıların Osmanlı'ya karşı "Kutsal İttifak" kurmalarına neden oldu. 1699'da imzalanan Karlofça Antlaşması ise Osmanlı'nın en çok toprak kaybettiği antlaşma olarak "Gerileme Dönemi"nin başlangıcı kabul edilir.
Dikkat! Osmanlı-Avusturya ilişkilerinde iki önemli antlaşma karşılaştırılmalı olarak incelenmelidir: 1533 İstanbul Antlaşması Osmanlı'nın üstünlüğünü gösterirken, 1606 Zitvatoruk Antlaşması bu üstünlüğün kaybedildiğinin işaretidir.
Osmanlı-Habsburg mücadelesi dönemin en önemli diplomatik olaylarından biriydi. 1533 İstanbul Antlaşması ile Avusturya kralı Osmanlı sadrazamına denk sayılarak Osmanlı üstünlüğü kabul edilmişti. Ancak 1606'daki Zitvatoruk Antlaşması'yla Avusturya kralı protokolde Osmanlı padişahına eşit kabul edilerek mütekabiliyet (karşılıklı denk olma) ilkesi uygulanmaya başlandı.