Doğa ve İnsan Felsefesi
Doğa felsefesinin temel sorusu "Varlığın ilk nedeni (arkhe) nedir?" olmuştur. Farklı filozoflar farklı yanıtlar vermiştir: Thales "su", Anaksimandros "sonsuzluk", Anaksimenes "hava", Empedokles "hava, su, ateş, toprak", Demokritos "atom", Herakleitos "ateş", Parmenides "bir olan" ve Lao Tse "tao" demiştir.
İnsan felsefesinde ise insan merkeze alınır. Bu dönemde bilgi anlayışı görecelidir. Protagoras "İnsan her şeyin ölçüsüdür" diyerek doğru ve yanlışın kişiye bağlı olduğunu savunurken, Gorgias "hiçbir şey yoktur, olsaydı bilinmezdi, bilinse bile başkasına aktarılamazdı" demiştir. Ahlak anlayışında da benzer bir görecelik vardır.
Değişim konusunda Herakleitos "evrende her şey değişir" derken, Parmenides "değişim yoktur, varlık ebedi, ezeli ve değişmezdir" düşüncesini savunmuştur. Lao Tse ise her şeyin "Tao" olduğunu ve değişimin var olduğunu söylemiştir.
Önemli not: Sokrates'in "Sorgulanmamış yaşam, yaşam değildir" sözü, felsefenin özünü oluşturur. Soru sorma, diyalog kurma ve düşünce doğurtma (maiotik) yöntemiyle bilgiye ulaşmayı amaçlamıştır.
Sokrates rasyonalizmi (akılcılık) savunarak bilginin kaynağının akıl olduğunu belirtmiştir. Onun ahlak anlayışında "bilgi ve erdem özdeştir" ve "erdem bilgiye bağlıdır". Öğrencisi Platon ise idealizmin kurucusu olarak rasyonalizmi geliştirmiştir.