Medine Dönemi ve Toplumsal Düzen
Medine'ye hicret sonrası ilk iş Mescid-i Nebi'nin (Peygamber Mescidi) inşasıydı. Bu mescit sadece ibadet yeri değil, aynı zamanda eğitim merkezi ve toplumsal buluşma alanıydı. Ashab-ı Suffe, mescitte eğitim alan fakir Müslümanlardı.
Muhacir ve Ensar arasında kardeşlik ilan edildi. Mekke'den göç eden Müslümanlara muhacir, onlara yardım eden Medineli Müslümanlara ensar deniyordu. Bu uygulama toplumsal barışı sağladı.
Medine Sözleşmesi ile Müslümanlar, Yahudiler ve diğer kabileler arasında barış antlaşması imzalandı. Bu antlaşma inanç özgürlüğünü garanti altına aldı. Necran Hristiyanlarının Mescid-i Nebi'de ibadet etmelerine izin verilmesi bu özgürlüğün kanıtıdır.
Bedir, Uhud ve Hendek Savaşları Mekkeli müşriklerin saldırılarına karşı yapıldı. Bu savaşlar Müslümanların varlığını güçlendirdi ve İslam'ın yayılmasına katkı sağladı.
💡 Not: Medine'de kurulan sistem, adalet ve hoşgörü temelli bir toplum modelidir.