İslam Öncesi Türk Düşüncesi ve Evren Tasavvuru
Türkler tarih boyunca Budizm, Maniheizm ve Hristiyanlık gibi çeşitli dinlerle tanışmış ama hiçbirini tam olarak benimsememişlerdir. Bunun yerine kendi inanç sistemlerini oluşturmuşlar ve Tengricilik inancında karar kılmışlardır.
İslam öncesi Türk düşüncesinde evren tasavvuru oldukça önemliydi. Bu düşünceye göre evren, tüm katmanlarıyla yeri ve göğü kapsayan tabakalardan oluşan bir varlıktı. Türk inancına göre gök, dünyaya paralel, kubbe şeklinde ve dokuz katlıydı. Göğün merkezinde ise "Demirkazık" olarak adlandırılan kutup yıldızı bulunmaktaydı.
Eski Türklerde evren; ağaç, demir, ateş ve su olmak üzere dört unsurdan meydana gelmiştir. Türk düşüncesinde çadır direği "hayat ağacı"na, çadırın üst kısmında yer alan kubbe şeklindeki yapı ise gökyüzüne benzetilmiştir.
Dikkat! Oğuz Kağan destanında gök sembolünün adı "altın çadır" olarak anılır. Bu, Türklerin günlük yaşamları ile inanç sistemleri arasındaki güçlü bağlantıyı gösterir.