Su Ekosistemleri ve Çeşitleri
Su ekosistemleri, suyun durgun veya hareketli olmasına göre farklı özelliklere sahiptir. Bu ekosistemler, denizel (deniz ve okyanus) ve karasal (göl, akarsu ve bataklık) olarak iki ana gruba ayrılır.
Okyanus ve deniz ekosistemleri Dünya'nın %70'ini kaplar ve tür çeşitliliği bakımından zengindir. Bu alanlarda canlı dağılımını sıcaklık, tuzluluk, basınç ve ışık yoğunluğu gibi faktörler belirler. Güneş ışığının ulaşabildiği 200 metreye kadar olan derinliklerde biyoçeşitlilik daha fazladır. Kıyı bölgeleri, karadan gelen besin maddeleri sayesinde açık denizlere göre daha zengin yaşam alanlarıdır.
Akarsu ekosistemlerinde akış hızı biyoçeşitliliği etkileyen en önemli faktördür. Yukarı çığırlarda (kaynağa yakın bölgelerde) su hızlı ve soğuk olduğundan biyoçeşitlilik azdır. Aşağı çığırlarda (denize yakın kısımlarda) ise akış hızının azalmasıyla biyoçeşitlilik artar.
Göl ekosistemleri tatlı, tuzlu, sodalı veya acı olabilir. Gölün gideğinin (suyun akıp gittiği yerin) olup olmaması, göl çanağının yapısı ve iklim, suyun özelliklerini belirler. Akarsuların döküldüğü kıyı kısımları organik madde bakımından zengin olduğundan biyoçeşitlilik fazladır.
Dikkat: Mercan resifleri, tropikal kuşakta 23-25°C deniz suyu sıcaklığına sahip alanlarda bulunur ve pek çok farklı türe ev sahipliği yaparak denizlerdeki biyoçeşitliliğe büyük katkı sağlar.
Bataklık ekosistemleri durgun, sığ ve sazlarla kaplı alanlardır. Karasal ve su ekosistemleri arasında geçiş özelliği gösterdiğinden biyoçeşitlilik açısından çok zengindir. Bu alanlar, Ramsar Sözleşmesi ile koruma altına alınmıştır. Türkiye'de Göksu Deltası, Burdur Gölü, Manyas Kuş Gölü gibi 14 Ramsar alanı bulunur ve bu alanlar kurutulma, kaçak avlanma ve kimyasal kirlilik gibi tehditlerle karşı karşıyadır.