TARİHSEL BİLGİNİN ÜRETİM SÜRECİ
Tarihçiler, geçmişi inşa ederken belirli bir yöntem izlerler. Bu sürecin basamakları şunlardır: Önce araştırma soruları sorarak konuları belirlerler, sonra kaynaklardan bilgi toplarlar. Ardından topladıkları bilgileri inceler ve eleştirirler. Daha sonra olguları belirleyip aralarında ilişki kurarlar ve son olarak bilgileri sentezlerler.
Tarihsel kaynaklar iki ana gruba ayrılır: Birinci elden kaynaklar, olayların yaşandığı dönemde ya da hemen sonra oluşturulan özgün kaynaklardır (Nutuk gibi). İkinci elden kaynaklar ise olayların yaşanmasından çok sonra, birinci elden kaynaklara dayanılarak oluşturulan kaynaklardır.
Kaynaklar; sözlü (destanlar, efsaneler), yazılı (kitabeler, fermanlar), görüntülü ve sesli (resimler, filmler) ve eşya-nesneler (arkeolojik buluntular) olarak da sınıflandırılır. Kaynakları kullanırken geçerlilik, güvenilirlik ve sınırlılık açısından dikkatli olunmalıdır.
Araştırmacı olmak: Tarih araştırmalarında kullanılan kaynakları eleştirel bir gözle değerlendirmelisin. Bir dedektif gibi, her bilginin doğruluğunu sorgulamak ve farklı kaynaklardan doğrulamak önemlidir.