Bir Kahraman Doğuyor: Uyanan Avrupa ve Sarsılan Osmanlı
Osmanlı Devleti'ni kurtarmak için çeşitli fikir akımları ortaya çıktı:
Osmanlıcılık: Osmanlı sınırları içinde yaşayan herkesi, hiçbir ayrım yapmadan eşit haklarla Osmanlı vatandaşı kabul eden düşünce. Böylece dağılmanın önüne geçileceği düşünüldü.
İslamcılık: Tüm Müslümanları Osmanlı halifesinin etrafında toplamayı amaçlayan düşünce. Diğer adı Ümmetçiliktir.
Batıcılık: Osmanlı'nın dağılma nedenini Batı'nın bilim ve tekniğinden uzak kalmasına bağlayan, kurtuluşun Batı'ya ayak uydurmaktan geçtiğini savunan fikir. Diğer adı Garpçılıktır.
Türkçülük: En son ortaya atılan, dünyadaki bütün Türklerin bir yönetim altında toplanmasını amaçlayan düşünce. Amacı Turancılığı gerçekleştirmektir. Diğer adı Pantürkizmdir.
Osmanlı yöneticileri, dağılmayı önlemek için şu adımları attılar:
Tanzimat Fermanı (1839): Din ve ırk ayrımı yapmaksızın herkesin eşit olduğunu ilan eden ferman.
Islahat Fermanı (1856): Avrupalı devletlerin baskısıyla gayrimüslimlere fazladan haklar veren ferman.
I. Meşrutiyet (1876): Padişah II. Abdülhamit tarafından ilan edilen, Kanun-i Esasi adlı ilk anayasayla halkın yönetime katılımını sağlayan sistem.
II. Meşrutiyet (1908): İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin baskısıyla ilan edilen, Mebusan Meclisi'nin tekrar açılmasını sağlayan sistem.
Unutma! Bu çabalar azınlık isyanlarını durduramadı ve imparatorluk dağılma sürecine girdi.