Osmanlı Devleti'nin Yükselme Dönemi, imparatorluğun en parlak ve güçlü olduğu dönemdir.
Fatih Sultan Mehmet'in İstanbul'u fethetmesiyle başlayan bu dönem, devletin üç kıtaya yayıldığı muhteşem bir zaman dilimini kapsar. Yükselme Dönemi Padişahları arasında özellikle Fatih Sultan Mehmet, II. Bayezid, Yavuz Sultan Selim ve Kanuni Sultan Süleyman gibi güçlü hükümdarlar yer alır. Bu dönemde Osmanlı Devleti hem askeri hem de kültürel açıdan zirveye ulaşmıştır.
İstanbul'un fethi, bu dönemin en önemli olaylarından biridir. 1453 yılında gerçekleşen fetih, Orta Çağ'ın kapanıp Yeni Çağ'ın başlamasına neden olmuştur. Fethin nedenleri arasında İstanbul'un stratejik konumu, ticaret yollarının kontrolü ve İslam dünyasındaki prestij yer alır. Fethin sonuçları arasında Osmanlı Devleti'nin bir imparatorluğa dönüşmesi, Doğu Roma İmparatorluğu'nun sona ermesi ve İstanbul'un yeni bir İslam ve Türk şehri haline gelmesi sayılabilir. Osmanlı Devleti'nin en parlak dönemi olan bu süreçte, devlet üç kıtada hakimiyet kurmuş, güçlü bir donanma oluşturmuş ve dünya ticaretinde söz sahibi olmuştur. Yükselme döneminde bilim, sanat ve mimari alanlarında da büyük gelişmeler yaşanmış, günümüze kadar ulaşan önemli eserler ortaya konmuştur.
Bu dönemde devlet yönetimi sistemli bir şekilde organize edilmiş, Divan-ı Hümayun en etkili şekilde çalışmış, tımar sistemi en verimli dönemini yaşamıştır. Osmanlı Devleti'nin kuruluşundan sonra gelen bu parlak dönem, imparatorluğun dünya tarihindeki en önemli güçlerden biri haline gelmesini sağlamıştır. Özellikle 7. sınıf müfredatında detaylı olarak işlenen bu dönem, Türk tarihinin en önemli başarılarını içermektedir.
