Osmanlı Devleti'nin yönetim sistemi ve kültürel yapısı, yüzyıllar boyunca gelişen köklü bir medeniyetin ürünüdür.
Osmanlı Devlet Teşkilatı ve yönetim anlayışının merkezinde padişah yer alırken, en önemli yönetim organı Divan-ı Hümayun olmuştur. Fatih Sultan Mehmet döneminde kurumsallaşan Divan-ı Hümayun'da veziriazam, kazasker, defterdar ve nişancı gibi önemli devlet görevlileri yer almıştır. Bu kurum, devletin idari, mali, askeri ve hukuki işlerini yürütmekle görevliydi. Osmanlı yönetim sistemi, merkez ve taşra teşkilatı olarak ikiye ayrılmış, merkezde padişah ve Divan-ı Hümayun bulunurken, taşrada beylerbeyi ve sancakbeylerinin yönetiminde sistemli bir idare kurulmuştur.
Osmanlı kültür ve medeniyeti, İslam medeniyeti ile Türk kültürünün sentezi olarak şekillenmiştir. Saray, cami, medrese, han, hamam gibi mimari eserler Osmanlı Kültürü'nün en önemli yansımalarıdır. Eğitim sisteminde medreseler önemli rol oynamış, bilim ve sanat alanında önemli gelişmeler kaydedilmiştir. Osmanlı toplum yapısı, farklı din ve etnik kökenden gelen toplulukların bir arada yaşadığı çok kültürlü bir yapıya sahip olmuştur. Osmanlı Devleti'nde yönetim anlayışı, adalet ve hoşgörü temeline dayanmış, "millet sistemi" ile farklı dini grupların kendi içlerinde özerk bir şekilde yaşamaları sağlanmıştır. Bu sistem, devletin uzun ömürlü olmasında önemli rol oynamıştır.
