İlk ve Orta Çağlarda Türk Dünyası ve devlet yapılanması, Türk tarihinin en önemli dönemlerinden birini oluşturur.
Eski Türk devletlerinde yönetim anlayışı, güçlü bir merkezi otorite etrafında şekillenmiştir. Eski Türklerde Devlet Yönetimi kut anlayışına dayanır ve hükümdarın yetkisi Tanrı tarafından verildiğine inanılırdı. Devlet teşkilatlanmasında ikili sistem (doğu-batı) uygulanmış, her bölgenin başında tecrübeli yöneticiler görev yapmıştır. Türk devletlerinde yönetim anlayışı töre temeline dayanmış, adalet ve eşitlik ilkeleri ön planda tutulmuştur. Devlet yönetiminde kurultay önemli bir danışma organı olarak işlev görmüş, önemli kararlar burada alınmıştır.
ESKİ Türklerin askeri yapısı onlu sistem üzerine kurulmuştur. Türklerde ordu sistemi profesyonel ve disiplinli bir yapıya sahipti. İlk Türk Devletlerinde ordu süvari birlikleri ağırlıklıydı ve bu sayede geniş bozkırlarda üstünlük sağlanmıştır. Türklerde Askeri Kültür küçük yaşlardan itibaren verilen eğitimle şekillenmiş, ordu-millet anlayışı benimsenmiştir. Savaş taktikleri, hilal taktiği, turan taktiği gibi özgün stratejiler geliştirilmiştir. Eski Türk askeri birlik isimleri onlu sistemden gelir: onbaşı, yüzbaşı, binbaşı, tümen gibi. Ordunun temel birimi "Tümen" olup, on bin kişiden oluşurdu. Bu askeri yapılanma, sonraki Türk devletlerini ve hatta dünya ordularını etkilemiştir.
