Türkiye'nin akarsuları ve su havzaları, ülkenin coğrafi yapısını şekillendiren önemli doğal kaynaklardır.
Türkiye'nin akarsuları genel olarak düzensiz akış rejimine sahiptir ve mevsimsel değişikliklerden oldukça etkilenir. Ülkemizde bulunan akarsular, dağların uzanış doğrultusu ve yeryüzü şekillerine bağlı olarak farklı yönlere akar. Türkiye'deki akarsuların debileri ilkbahar aylarında kar erimesi ve yağışların etkisiyle en yüksek seviyeye ulaşırken, yaz aylarında minimum seviyelere düşer. Türkiye'nin akarsu havzaları toplam 25 ana havzaya ayrılmıştır ve bunların içinde en geniş havza Kızılırmak havzasıdır.
Türkiye'nin önemli nehirleri arasında Fırat, Dicle, Kızılırmak, Yeşilırmak ve Sakarya bulunur. Bu akarsular, açık havzalar ve kapalı havzalar olmak üzere iki ana gruba ayrılır. Açık havzalar denize dökülen akarsuları içerirken, kapalı havzalardaki sular göl veya bataklıklarda son bulur. Türkiye'deki akarsuların genel özellikleri arasında yatak eğimlerinin fazla olması, hidroelektrik potansiyellerinin yüksek olması ve ulaşıma elverişli olmamaları sayılabilir. Türkiye'nin akarsuları ve gölleri tarım, enerji üretimi ve içme suyu temini gibi birçok alanda önemli rol oynar. Özellikle Türkiye su havzaları, ülkenin su kaynaklarının sürdürülebilir yönetimi açısından büyük önem taşır.