Canlıların nesillerini devam ettirmek için kullandıkları eşeysiz üreme çeşitleri ve vejetatif üreme yöntemleri doğada yaygın olarak görülmektedir.
Vejetatif Üreme Nedir sorusuna cevap olarak, ana canlıdan kopan parçaların yeni bir birey oluşturması şeklinde tanımlanabilir. Vejetatif üreme özellikleri arasında hızlı çoğalma, genetik açıdan ana canlı ile aynı özelliklere sahip bireylerin oluşması ve tek bir ebeveynin yeterli olması sayılabilir. Vejetatif Üreme hangi bitkilerde görülür diye bakıldığında çilek, patates, soğan, zambak gibi bitkiler örnek verilebilir.
Vejetatif üreme çeşitleri arasında en yaygın olanları şunlardır: Tomurcuklanma ile üreme (maya mantarı, hidra), Rizomla üreme (ayrık otu, zencefil), Yumru gövde ile Üreme (patates, yer elması), Sürünücü gövde ile Üreme (çilek, kedi otu) ve Çelikle Üreme örnekleri (gül, asma, kavak). Bu üreme şekillerinde ana bitkiden alınan parçalar yeni bir birey oluşturabilir. Sürünücü gövde ile üreyen bitkiler toprak üzerinde yatay olarak büyüyen gövdeleri sayesinde yeni bireyler oluştururlar. 10.sınıf biyoloji mitoz ve eşeysiz üreme ders notları kapsamında bu konular detaylı olarak işlenmekte ve öğrencilere bitkilerdeki üreme çeşitlerinin çeşitliliği ve önemi anlatılmaktadır. Vejetatif üreme, bitkilerin doğal koşullarda çoğalmasını sağladığı gibi, tarım ve bahçecilik alanında da yaygın olarak kullanılan bir yöntemdir.