Türkiye'de Bitki Topluluklarının Dağılışı
Türkiye'de bitki topluluklarının dağılışı, ülkenin coğrafi konumu ve çeşitli iklim özelliklerine bağlı olarak zengin bir çeşitlilik gösterir. Türkiye'nin orman varlığı, farklı bölgelerde karakteristik özellikler taşıyan orman tiplerini içerir.
Kuzey Anadolu Ormanları, Karadeniz kıyı kuşağında yaklaşık 1.000 m yüksekliğe kadar meşe, kestane ve kayın gibi geniş yapraklı ağaçlardan oluşur. 1.000-1.500 m arasında geniş ve iğne yapraklı ağaçlar bir arada bulunurken, 1.500 m'den yüksek kesimlerde sarıçam, köknar ve ladin gibi iğne yapraklı ağaçlar hakimdir.
Highlight: Ladin ağacı Karadeniz bölgesine özgüdür ve Karadeniz'de kızılçam bulunmaz.
Akdeniz Ormanları, 1.000 m yükseklikten sonra başlar ve genellikle kızılçam, karaçam, sedir, köknar ağaçları yaygındır.
Vocabulary: Endemik: Dünyada sadece belirli bir bölgede yetişen bitki türü.
Example: Köyceğiz Gölü ve Fethiye çevresinde endemik bir tür olan sığla ağacı ormanları bulunur.
İç Anadolu Ormanları seyrek ve az bulunur. Toros Dağları'nın iç kısımlarında meşe, karaçam ve ardıç ormanları görülür. Bölgenin kuzeydoğusunda soğuğa dayanıklı sarıçam ormanları mevcuttur.
Batı Anadolu Ormanları, Marmara Denizi'nin güney kısmında ve Uludağ'ın kuzey yamaçlarında kayın, kestane, gürgen ve ıhlamur gibi geniş yapraklı ağaçlardan oluşur. 500 m'den yüksek alanlarda kızılçam, meşe ve karaçam bulunur.
Türkiye'de ormanların bölgelere göre dağılımı, ülkenin biyoçeşitliliğini ve ekolojik zenginliğini yansıtır. Endemik bitkiler, Türkiye'nin flora zenginliğine önemli katkıda bulunur.
Example: Türkiye'deki endemik bitkilere örnek olarak Eber lalesi (Uşak), sarı meyan (Konya) ve ters lale (Van) verilebilir.
Relikt bitkiler, geçmiş jeolojik dönemlere ait olan ve günümüzde hala varlığını sürdüren türlerdir. Türkiye'de kayın, sığla, sedir ve ıhlamur ağaçları relikt bitkilere örnektir.
Bitki örtüsü, iklim ve yer şekilleri ilişkisi Türkiye'de net bir şekilde gözlemlenebilir. Örneğin, Akdeniz ve Ege bölgelerinde 800-600 m yüksekliğe kadar maki toplulukları görülürken, Güney Marmara'da bu sınır 300 m'ye kadar iner. Bu durum, enlem etkisinin bitki örtüsü üzerindeki etkisini gösterir.
